Βλέπετε μια παλαιότερη έκδοση της σελίδας!
Μια μικρή εισαγωγή στην OpenCV ξεκινάει πάντα από ένα νέο λήμμα σε γουίκι… τον σύγχρονο τρόπο να μοιράζεσαι γνώση.
Όσοι οι πιστοί προσέλθετε
Η OpenCV(Open-source Computer Vision) είναι μία βιβλιοθήκη που περιέχει συναρτήσεις, οι οποίες στοχεύουν στη δημιουργία εφαρμογών όρασης υπολογιστών σε πραγματικό χρόνο. Αρχικά αναπτύχθηκε από την Intel, αλλά στη συνέχεια υποστηρήχθηκε από την Willow Garage. Η βιβλιοθήκη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα λειτουργικά συστήματα (Windows, Linux, Mac) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί δωρεάν, έχοντας άδεια τύπου BSD.
Επίσης η OpenCV υποστηρίζει συστήματα Deep Learning, όπως είναι το TensorFlow, Torch/Pytorch και Caffe.
Όπως και με κάθε άλλη γλώσσα προγραμματισμού, έτσι και με τις βιβλιοθήκες, η διαδικασία εκμάθησης πρέπει να ακολουθεί κάποια στάδια. Το κλασικό Hello World που μαθαίνει κανείς σε μία γλώσσα προγραμματισμού, στην OpenCV θεωρείται η διαδικασία Ανοίγματος Εκόνας - Μικρή Επεξεργασία - Εξαγωγή Εικόνας. Όλα τα παραδείγματα της ενότητας αυτής, θα ακολουθήσουν αυτή τη δομή. Η επεξεργασία μπορεί να είναι από την αλλαγή φωτεινότητας της εικόνας, μέχρι την επεξεργασία της εικόνας χρησιμοποιώντας κάποιο φίλτρο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Ο υπολογιστής, αντιμετωπίζει την εικόνα ως έναν πίνακα. Μία εικόνα με τόνους του γκρίζου αποτελείται από έναν πίνακα με τιμές 0 έως 255, ενώ μία έγχρωμή εικόνα αποτελείται από τρεις τέτοιους πίνακες, έναν για κάθε ένα κανάλι (κόκκινο, πράσινο, μπλε). Η εξίσωση που χρησιμοποιείται για την αλλαγή της αντίθεσης και φωτεινότητας μίας εικόνας είναι η εξής:
Νεα_Εικόνα = Τιμή_Αντίθεσης * Αρχική_Εικόνα + Τιμή_Φωτεινότητας
Συνεπώς, όπως προκύπτει από την παραπάνω εξίσωση, η αντίθεση μπορεί να μεταφραστεί σαν μία αλλαγή ΚΛΙΜΑΚΑΣ των τιμών του κάθε pixel, ενώ η φωτεινότητα σαν ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ των τιμών του κάθε pixel. Προσοχή, δε μετατοπίζουμε τα pixel, αλλά τις τιμές αυτών στο εύρος 0-255. Εάν ένα pixel λάβει τιμή μικρότερη από 0, τότε για να βρίσκεται εντός του αποδεχτού εύρους θα θεωρηθεί η τιμή του 0 (μαύρο). Αντίστοιχα εάν ένα pixel πάρει τιμή μεγαλύτερη από 255, η τελική τιμή του θα ληφθεί ως 255 (λευκό). Ο πλήρης κώδικας που επιτυγχάνεται αυτή η διαδικασία παρατίθεται παρακάτω:
import os import cv2 as cv import numpy as np import datetime as dt imgFileFormats = (".jpg", ".jpeg", ".png", ".tif", ".tiff") def checkImgFileType(src: str): typeIMG = None for f in imgFileFormats: if f in src: typeIMG = f return typeIMG def brightnessContrastChange(src: str, contrastVal=1.0, brightnessVal=0.0, exportFolderPath=None, exportImageName=None): print("\n\n") print(str(dt.datetime.now()) + " : Read image file at %s" % src) img = cv.imread(src) # Read the image file at path src # Check if image was opened correctly if img is None: print(str(dt.datetime.now()) + " : Error: Cannot read image at path %s" % src) return False, None newImg = np.zeros(img.shape, img.dtype) # Create a new image to store the new values # Do the operation newImg(i,j) = contrastVal * img(i,j) + brightnessVal # Instead of these 'for' loops we could have used simply: # newImg = cv.convertScaleAbs(image, alpha=contrastVal, beta=brightnessVal) # I prefer this method, cause it shows how to access the points of the image directly. This method can be used # if someone wants to write his own image manipulate functions for y in range(img.shape[0]): for x in range(img.shape[1]): for c in range(img.shape[2]): newImg[y, x, c] = np.clip(contrastVal * img[y, x, c] + brightnessVal, 0, 255) # newImg = cv.convertScaleAbs(img, alpha=contrastVal, beta=brightnessVal) # Much faster than using nested for loops if exportFolderPath is not None: # Check if an export path has need set if exportImageName is None: # Check if user has not specify a name exportImageName = os.path.splitext(os.path.basename(src))[0] # Take the name of original image exportImageName = exportImageName + "_brightnessContrastChange" # Set new name imgTypeFormat = checkImgFileType(src) # Take original image format if imgTypeFormat is None: # If user hasn't specify a type then export image as JPG imgTypeFormat = ".jpg" else: imgTypeFormat = checkImgFileType(exportImageName) # Find the input format first exportImageName = os.path.splitext(os.path.basename(exportImageName))[0] # Take new name if imgTypeFormat is None: # If user hasn't specify a type then export image as JPG imgTypeFormat = ".jpg" exportAt = exportFolderPath+exportImageName+imgTypeFormat print(str(dt.datetime.now()) + " : Write image file at %s" % exportAt) cv.imwrite(exportAt, newImg) # Export image return True, newImg # Return True for success and the newImg
Επειδή είναι το πρώτο παράδειγμα, εμφανίζονται και οι βιβλιοθήκες που χρησιμοποιούνται, καθώς και οι global μεταβήτές που δημιουργήθηκαν, καθώς και οι βοηθητικές συναρτήσεις. Στα επόμενα παραδείγματα θα εμφανίζεται μόνο η συνάρτηση που εκτελεί τη διαδικασία της ενότητας. Σε περίπτωση όπου χρησιμοποιηθεί κάποια άλλη βιβλιοθήκη ή χρειαστεί να δημιουργηθεί κάποια επιμέρους συνάρτηση, τότε θα εμφανίζονται και αυτές στον κώδικα.
Ας εξηγηθεί όμως, τι γίνεται παραπάνω: